آن گاه که نیلوفر های برکه پرپر شدن و گلبرگ های عهد تو خشکیدند، یاس های وحشی لبخند تلخی زدند و

تو مرا از یاد بردی!!

آن گاه ک هابر ها اشک هایشان را نثار آدمیان کردند تا بذر محبت جوانه بزند زیر چتر خود پنهان شدر و

وآهسته از یاد بردی!!

دیگر به فلک شکایتی نخواهم کرد ، برلب همان برکه ی طلایی که روزی نیلوفر های عشق در آن روییدند خواهم رفت و خواهم گفت  :               من نیز تو را از یاد می برم...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: